καταρρυσούμαι

καταρρυσοῡμαι, -όομαι (Α)

γεμίζω ρυτίδες («κατερρυσωμένον δέρμα»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ῥυσοῦμαι (< ῥυσός «ρυτιδωμένος, πτυχωμένος»)].